Öyle resme falan yeteneğim yok benim ama renklere karşı nasıl tutku doluyum anlatamam...Ama anlatmayı deneyeceğim. Böyle Nutella'ya dayanamamak gibi; baharda denizin yanında yürürken, yürümeye daha fazla dayanamayıp, çıkarıp ayakkabıları ayakları denize sokmak; delicesine yağan bir yağmuru görünce, fırlayıp dışarı altında sırılsıklam olmak gibi; yolda giderken, sağda görünce yemyeşil engin ovayı, inip arabadan dayanamayıp koşmak gibi; açlıktan gözleriniz kararmışken, kızarmış ekmeğe tereyağ sürüp yemek; yokuş aşağı bisiklete binmek; sırılsıklam terleyip duşa girmek gibi; bembeyaz bir bebeğin burnunu öpmek; buz gibi bir havada sıcacık bir adaçayı içmek gibi; aylar sonra evini temizlemek; sabah güneşle uyanmak gibi; çok seven iki kolla sarmalanmak gibi; babanın kucağında uyumak gibi, dedenin saçını okşaması gibi; ege'yi koklamak, karadeniz'i görmek gibi; ateşin sıcaklığını yüzünde hissetmek ; ay ile aydınlanmak gibi; bir tavşanın zıplayışını, bir sincapın su içişini görmek gibi...işte renk renk boyaları, renk renk ipleri, renk renk meyveleri, renk renk boncukları görünce sanki yukarıda anlattıklarıma benzer şeyler oluyor içimde...yüzüm gülüyor, içim ferahlıyor, ağırlığım gidiveriyor üzerimden...çiziyorum, karıştırıyorum birbirine renkleri, diziyorum sıra sıra boncukları; manavda seyrederken buluyorum kendimi meyveleri...kırmızılar, morlar, yeşiller, sarılar, turuncular, maviler...deliriyorum sanki..alamıyorum gözlerimi, birden masallarda, çizgi filmlerde buluyorum kendimi, hani gökkuşağında yürürler ya, işte ben de yürüyorum...dünyaya renklerin arasından bakıyorum, temizleniyor içim, doluyor rengarenk, ruhum rengahenk, düşüyorum kırmızı tutuyor beni, sendeliyorum mor koluma giriyor, ağlayacak gibi oluyorum, turuncu portakal gibi kokuyor burnuma, yeşil seriliveriyor altıma uyku öncesi, sarılıyorum beyaza, mavinin elinden tutup dalıyorum uykuya...
...Uyandım...Etrafımda boya kalemlerim, ortalama 5 yaşında bir çocuğun yaptığı sanılan resimlerim, ellerimde, pijamamda izleri...Işık, iyi ki varsın...Yağmur ve güneş, siz de...Boya kalemlerim, siz de...
* Bu yazı bana çocukluğumdan bugüne kadar boya kalemi hediye eden tüm sevdiklerime bir armağan olsun...Her seferinde içimde çiçekler açtırdılar... Dilerim onların da gönüllerinde çiçekler açmaktadır...Renk Renk...
